اصول میدان مغناطیسی دوار توسط نیکولا تسلا در سال ۱۸۸۲ بنیان گذاری شد. این مسئله باعث شد شرایط فراهم شود تا از میدان دوار به عنوان نیروی مکانیکی استفاده گردد. سپس در سال ۱۸۸۳ نیکولا به جهت طراحی نمودن یک موتور القایی دو فاز، این اصول را مورد استفاده قرار داد. به دنبال نیکولا، «گالیلئو فراریس» در سال ۱۸۸۵ در این رابطه به طور مستقل آغاز به یک‌سری تحقیقات نمود. گالیله فراریس Galileo Ferraris در قالب یک مقاله نتایج پژوهش های خود را در تورین ایتالیا به آکادمی سلطنتی علوم ارائه نمود.
در سال ۱۸۸۸ نیکولا تسلا اقدام به حرکتی نمود که برخی این حرکت را تحت عنوان (انقلاب صنعتی دوم) می نامند. دلیل این امر آن است که حرکت نیکولا تسلا منجر شد که در طول مسافت های طولانی، امکان انتقال انرژی الکتریکی فراهم شود؛ همچنین باعث شد که انرژی الکتریکی آسان‌تر تولید گردد.
پیش از اینکه توسط تسلا، موتور جریان متناوب اختراع گردد، موتورها توسط حرکت مداوم یک هادی در میدان ثابت مغناطیسی حرکت می کردند. نیکولا تسلا این مسئله را مطرح نمود که امکان حذف کلکتورهای موتور وجود دارد. به نحوی که موتور توسط یک میدان دوار حرکت کند.
در حال بارگذاری 20 رکورد بعدی
این قطعه متشکل از اجزاء اصلی با نام های روتور و استاتور می باشد. استاتور، قسمت ثابت موتور به صورت استوانه ای توخالی است. شیارهایی در دیواره های خارجی آن نیز وجود دارد. این شیارها محل جایگیری سیم پیچ ها جهت تولید میدان مغناطیسی است.
در حال بارگذاری 20 رکورد بعدی
